Jezus mówi dziś do nas: „Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić". Na tym świecie można zapewne uczynić bardzo wiele bez Jezusa. Pozostanie jednak zawsze pytanie: Jaki sens ma to wszystko, czego bez więzi z Nim w życiu dokonujemy? Chrześcijanin odcięty od Chrystusa staje się człowiekiem „wysuszonym" z wartości – niezależnie od sukcesów, jakie w tym życiu odnosi. Owoc bez łączności z drzewem gnije. Pierwsi ludzie, ukrywając się przed Bogiem, stracili Go z oczu. Stał się dla nich niedostępny. Im bardziej próbujemy wypełnić życie wszystkim, tylko nie Bogiem, tym wyraźniejsza staje się nasza frustracja i poczucie bezsensu. Natomiast człowiek zjednoczony z Bogiem otwiera się na świat i zdolny jest ten świat przemieniać. Otrzymuje bowiem od Boga wszystko, czego potrzebuje. I takich ludzi dziś potrzeba światu. Jak być takim człowiekiem? Jak żyć, by nasze życie nie było bezowocne? Odpowiedzi na te pytania daje dzisiejsze drugie czytanie: „Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim". Kto kocha, kto żyje dla kogoś, ten żyje w Bogu, a Bóg w nim. Jego życie przynosi obfity, nieprzemijający owoc.

Program duszpasterski Kościoła w Polsce